طب سوزنی یکی از روشهای درمانی سنتی و بخشی از طب سنتی چین است که قدمت آن به بیش از دو هزار سال میرسد. در این روش، با استفاده از سوزنهای بسیار نازک و مخصوص، نقاط دقیقی از بدن که در طب سنتی چین به "نقاط مریدین" شهرت دارند، تحریک میشوند. این عمل با هدف تعادل انرژی بدن که به "چی" شهرت دارد، انجام میگیرد.
اولین اسناد باقیمانده که به طب سوزنی اشاره دارند، "متون کلاسیک طب سنتی چین" است که به عنوان زمردهای مقدس شناخته میشوند. این متون توسط امپراطور زرد، هوانگ دی، در حدود ۳۰۰ تا ۱۰۰ سال پیش از میلاد نگاشته شدند. طب سوزنی در سرتاسر تاریخ چین تکامل یافته و با گذشت زمان، شیوههای متفاوتی در سایر نقاط جهان توسعه پیدا کردهاست.
روند انجام طب سوزنی شامل مرحلهای با هدف شناسایی نقاط دقیق برای سوزن است. پزشک متخصص طب سوزنی، موقعیت مریدینها را بر اساس علائم بیمار شناسایی میکند و سپس سوزنها را در این نقاط وارد پوست میکند. فرآیند وارد کردن سوزنها با دقت فراوان و به گونهای است که بیمار کمترین دردی را احساس کند.
طب سوزنی ممکن است در درمان مجموعهای از بیماریها و شرایط پزشکی موثر باشد که شامل درد مزمن، سردرد، میگرن، اضطراب، افسردگی، بیخوابی و برخی از اختلالات گوارشی است. بعضی مطالعات نشان دادهاند که طب سوزنی میتواند با افزایش گردش خون و تسهیل رها سازی اندورفینها، که موجب تسکین درد میشوند، به تسکین نشانههای بیماریها کمک کند.
با وجود اینکه طب سوزنی در بسیاری از جوامع غربی به عنوان روش درمانی جایگزین پذیرفته شده است، همچنان بحث و جدلهایی پیرامون اثربخشی آن وجود دارد. با توجه به تفاوتها در نتایج تحقیقات، برخی از متخصصان پزشکی به اهمیت تکمیلی طب سوزنی به عنوان بخشی از برنامه درمانی جامع امیدوارند.