ماست و کفیر، هر دو فرآورده های شیر تخمیر شده، تاریخچه طولانی و ویژگی های منحصر به فردی دارند که آنها را متمایز می کند. ماست، طعمی تند و بافت خامه ای دارد که برای مصرف نیاز به قاشق دارد. قدمت ماست به خاورمیانه باستان برمی گردد. گله داران دریافتند شیری که در کیسه های ساخته شده از روده حمل می شود، خامه ای و ترش می شود. در مقابل، کفیر یک نوشیدنی چسبناک است. تاریخچه آن به بالکان، اروپای شرقی و منطقه قفقاز برمی گردد.
هم ماست و هم کفیر مقدار زیادی از مواد مغذی و باکتری های مفید را ارائه میکنند که آنها را به انتخابهای خوبی برای مصرفکنندگان آگاه تبدیل میکند.
اطلاعات تغذیه ای زیر، ماست را با کفیر مقایسه می کند:
هم ماست و هم کفیر مملو از مواد مغذی هستند. هنگام مقایسه یک فنجان کم چرب ساده از هر کدام، آنها شباهت هایی در محتوای کالری و مواد مغذی ضروری مانند کلسیم ، فسفر و ویتامین B5 (اسید پانتوتنیک) دارند.
با این حال، تفاوت هایی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. ماست از نظر روی و ریبوفلاوین (ویتامین B2) در مقایسه با کفیر بالاتر است و دارای سطوح بالاتر ویتامین B12 است . از سوی دیگر، کفیر کمی پروتئین بیشتری ارائه میکند و با مقادیر بالاتری از سلنیوم، ویتامین A و ویتامین D همراه است.
پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های زنده ای هستند که در صورت مصرف به مقدار کافی، فواید سلامتی فوق العاده ای دارند. پروبیوتیک ها که به عنوان "باکتری های خوب" نیز شناخته می شوند، به طور طبیعی در روده شما وجود دارند و می توانند به طرق مختلف از سلامت روده حمایت کنند. آنها می توانند حرکت را از طریق روده آسان تر کنند، رشد میکروارگانیسم های مضر را متوقف کنند و پوشش محافظ روده را تقویت کنند.
بیش از 100 تریلیون میکروارگانیسم در داخل روده وجود دارد.
پروبیوتیک ها همچنین در غذاهای تخمیر شده مانند ماست و کفیر یافت می شوند. تحقیقاتی که بر روی ماست ها انجام شد نشان داد که ماست، سطوح مختلفی از کمتر از 10000 تا بیش از یک میلیارد واحد تشکیل دهنده کلونی در هر گرم یا میلی متر (CFU/g یا ml) دارد. واحدهای تشکیل دهنده کلونی (CFUs) راهی برای شمارش میکروارگانیسم های زنده هستند.
بر اساس تحقیقات، ماست به طور متوسط حاوی 100 میلیون واحد کلونی در هر گرم است.
کفیر از باکتری و مخمر تشکیل شده است. گونه های باکتریایی غالب در دانه های کفیر عبارتند از:
لاکتوباسیلوس کفیرانوفاسینس
Lacticaseibacillus paracasei
گیاهان لاکتی پلانتی باسیلوس
لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس
Lactobacillus delbrueckii subsp. بولگاریکوس
تعداد میکروارگانیسم های زنده در دانه های کفیر به شرح زیر است: 100 میلیون CFU اسید لاکتیک، 1-10 میلیون CFU مخمر و 100000 CFU باکتری اسید استیک در هر گرم.
پس کفیر میکروارگانیسم های بیشتری دارد.
در ادامه مقدار لاکتوز در 100 گرم از هر محصول لبنی آمده است:
ماست درست شده از شیر ساده: 3.35 گرم
ماست یونانی با شیر کامل: 2.61 گرم
ماست یونانی ساده بدون چربی: 2.57 گرم
کفیر کم چرب ساده: 3.7 گرم
کفیر کم چرب با طعم توت فرنگی: 3.23 گرم
بر اساس دادههای محتوای لاکتوز ارائهشده، بر اساس گرم به گرم، به نظر میرسد که ماست یونانی، چه انواع شیر کامل و چه انواع بدون چربی، در مقایسه با سایر گزینههای ماست و کفیر فهرستشده، به طور کلی محتوای لاکتوز کمتری دارد.
با این حال، تحقیقات نشان می دهد که مصرف ماست یا کفیر حاوی کشت های زنده و فعال می تواند هضم لاکتوز را بهبود بخشد و علائم عدم تحمل لاکتوز را در افرادی که در هضم لاکتوز مشکل دارند کاهش دهد.
کشت های زنده و فعال موجود در ماست و کفیر ممکن است لاکتاز، آنزیم مورد نیاز برای تجزیه لاکتوز را فراهم کنند.
اینکه ماست یا کفیر برای سلامتی بهتر است، در نهایت به ترجیحات فردی بستگی دارد. با توجه به اینکه لبنیات یک گروه غذایی غنی از مواد مغذی ضروری مانند پروتئین، کلسیم و پتاسیم است و با توجه به اینکه اکثر افراد لبنیات کافی مصرف نمی کنند، هر شکلی از لبنیات را انتخاب می کنند، خواه ماست، کفیر یا لبنیات دیگر. یا محصولات غیر لبنی غنی شده، به پرهیز کامل ارجحیت دارد.
به علاوه، تحقیقات نشان می دهد که مصرف منظم محصولات شیر تخمیر شده، مانند ماست و کفیر، با کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه و سرطان روده بزرگ و همچنین دیابت نوع 2 مرتبط است . همچنین می تواند به حفظ وزن و بهبود سلامت قلب، استخوان و روده کمک کند .